Renea Begolli

Renea Begolli (1998) is a visual artist and researcher based in Prishtina, Kosovo. Her work addresses themes of gender, ecology, memory and the body. She completed her Bachelor and Master’s degrees in Painting at the University of Prishtina and in 2021 she attended a semester in Sociology and Social Anthropology at Bournemouth University, through an Erasmus+ exchange. She currently works as a Program Coordinator at the ODA Theatre in Prishtina. Begolli is also engaged in the research project “The Body as Archive”, supported by the National Gallery of Kosovo. She has worked as a researcher and archivist in the Oral History Initiative (2020–2023); as a program coordinator and co-curator for Kosovo in the Secondary Archives project (2022); in projects such as “Mothers of War” (2023) together with artist Luiza Thaqi, which culminated in the exhibition “Tell me to remember, so that we do not forget” at the Documentation Center in Kosovo; as well as as Curatorial Assistant for the Kiev Biennale in Vienna 2023. She has participated in artistic residencies such as: OPE.N Residency, Zagreb (2025), Residency Unlimited, New York (2024), MuseumsQuartier, Vienna (2023), Matanë, Art House, Shkodër (2021), and Infrared, Fondacioni Shtatëmbëdhjetë, Prishtina (2019). In 2023 she won the award Artists of Tomorrow in Kosovo organized by Stacion CCA. Her works have been exhibited in personal and collective exhibitions, both in Kosovo and internationally.

Being an artist for me means being willing to be vulnerable and exposed. It makes me feel uncomfortable, visible, but also free. It allows me to be present in a way that I wouldn’t dare otherwise. It is precisely this sensitivity that creates a relationship for me where the creative process becomes a means of reflection, of communication, of sharing.

I was very young when I realized that I wanted to create art, although my understanding of being an artist has changed over the years. I remember a moment when I was five years old, and my mother drew a still nature. It became for me a starting point that connected me to the desire to create. Coming from a working-class family, my parents’ support has been unwavering. This early connection with art has helped me understand that the creative process is also a form of care and sustainability.

My artistic journey has developed in parallel with my gender and political awareness – I cannot separate art from being a woman, from the experience of living in Kosovo, or from the confrontations with the isolation and structural limitations imposed on an artist from a country that is often outside the international cultural map1. And in parallel, I understand how different this experience can be for other women, from other contexts.

Being from Kosovo means redefining identity in the eyes of others who often do not understand the context22a. Against this background, art for me becomes a way to build narratives, to challenge forgetting, and to put other voices in the spotlight. In parallel, working on research and archival projects has helped me understand the importance of archiving and telling personal stories as political and artistic acts, in the construction of identity and memory. My creative process is always in development.

Initially, painting was my primary medium, but over time, I began to work in other mediums such as video, illustration, installation and archival work. These forms help me build a language that includes the body, material and space as interdependent elements, always connected to the landscape that surrounds them, as in “And so I gaze” or “What are you waiting for?”33a3b3c. I like to work with layers and transparency between materials. I want to understand the intersection of ecofeminism with interpersonal care – in how I create a connection between species. I try to connect personal micro-narratives with larger social and ecological challenges, and through this process to know myself and my body.

My art also explores the tension between nature and the body, between control, isolation and freedom. I have worked with images and installations that address the transformation of the landscape, including questions about the ecological future, technology and the ways we perceive the environment such as “Skies: Extended”, “You can’t look directly at the sun”44a4b55a.

In 2023, Luiza Thaqi and I collaborated on the project “Mothers of War”, which delves into the experiences of women who were pregnant and gave birth during the 1998/99 war in Kosovo, which allowed me to bring personal stories into a larger narrative. Through audio narration from oral history interviews with women, and video installation, we aimed to preserve these memories – and transform them into a collective experience that deals with trauma, gender, survival, and the body. For me, this project was more than an exploration of my own and my mother’s history – it was about creating a space where these voices could be heard and their stories remembered.

“ The Body as an Archive,” is a research project we developed with Anyla Kabashi on performance and body-based works after the war in Kosovo. We saw this as an attempt to build an alternative archive, especially for women in art history, for whom I have always felt a void during my studies. This has led me to seek and understand how artistic narratives can also be undone, left out, forgotten. This project has helped me build a deeper connection with those who have come before me, and to better understand what it means to create from a body that contains history.

Feminism for me is a structure through which I read the world. It is present in my aesthetic choices, the themes I explore, the ways I collaborate. My art is my way of staying alive in a world that often seeks forgetfulness. As Judith Butler writes, the body that is presented publicly is both tangible and political – a place where pain, sensitivity, and transformation occur.


The text was written in collaboration with Anyla Kabashi.

1Every good thing is always somewhere else, Painting, Installation, Screening
Studio Gallery Klet, OPE.N Residency, Zagreb, 2025.
Photography: Sebastijan Borovčak.
2Waiting Game, Video, 2020. "Infrared: Additions", Collective exhibition curated by Blerta Hoçia. Foundation “Shtatëmbëdhjetë”, Prishtinë, Kosovë, 2020. Photography: Atdhe Mulla.
2aWaiting Game, Video, 2020. "Infrared: Additions", Collective exhibition curated by Blerta Hoçia. Foundation “Shtatëmbëdhjetë”, Prishtinë, Kosovë, 2020. Photography: Atdhe Mulla.
3What Are You Waiting For?, Pop-up show, 2024, New York, USA, Video, Installation, Painting on Paper, Drawing on Paper. Photography: Renea Begolli.
3aWhat Are You Waiting For?, Pop-up show, 2024, New York, USA, Video, Installation, Painting on Paper, Drawing on Paper. Photography: Renea Begolli.
3bWhat Are You Waiting For?, Pop-up show, 2024, New York, USA, Video, Installation, Painting on Paper, Drawing on Paper. Photography: Renea Begolli.
3cWhat Are You Waiting For?, Pop-up show, 2024, New York, USA, Video, Installation, Painting on Paper, Drawing on Paper. Photography: Renea Begolli.
4Stretchmarks, 2021, Painting, 200 x 150 cm "Art during pandemic: Based on a True Story, Collective Exhibition curated by Gazmend Ejupi. National Gallery of Kosovo , Prishtinë, Kosovë, 2021.
4aChild pose, Painting, 2021
"Pragu" (Doorstep) Solo show curated by Yll Xhaferi, Qahili Gallery, Pristina, Kosovo, 2023. Photography: Zana Begolli.
4bGreen Field Room, Painting, 2023  "Pragu" (Doorstep) Solo show curated by Yll Xhaferi, Qahili Gallery, Pristina, Kosovo, 2023. Photography: Zana Begolli. 
5Becoming, Coming, Staying, Going, Digital drawing on photography, 2021- ongoing.
5aBecoming, Coming, Staying, Going, Digital drawing on photography, 2021- ongoing.
6Say to remember me, So we won’t forget, in collaboration with Luiza Thaqi, 2023.
Audio-visual installation, Three video screenings on chiffon, audio. Curated by Humanitarian Law Center Kosovo. Documentation Center Kosovo. Photography: Grid Visuals - Zana Begolli. Exhibition preview:link.
6aSay to remember me, So we won’t forget, in collaboration with Luiza Thaqi, 2023.
Audio-visual installation, Three video screenings on chiffon, audio. Curated by Humanitarian Law Center Kosovo. Documentation Center Kosovo. Photography: Grid Visuals - Zana Begolli. Exhibition preview:link.
6bSay to remember me, So we won’t forget, in collaboration with Luiza Thaqi, 2023.
Audio-visual installation, Three video screenings on chiffon, audio. Curated by Humanitarian Law Center Kosovo. Documentation Center Kosovo. Photography: Grid Visuals - Zana Begolli. Exhibition preview:link.
7You can't look directly at the sun, Video, 2024. “The House of Confluence: Far and Near", collective exhibition curated by Data Chigholashvili. Residency Unlimited House, Governors Island , New York (USA).
8And So I Gaze, Painting, Intervention in Greenhouse, 150 x 210 cm, 2022 "Hybrids in Sight" Collective Exhibition. Termokiss, Prishtinë, Kosovë, 2022.
8aAnd So I Gaze, Painting, Intervention in Greenhouse, 150 x 210 cm, 2022 "Hybrids in Sight" Collective Exhibition. Termokiss, Prishtinë, Kosovë, 2022.
8bAnd So I Gaze, Painting, Intervention in Greenhouse, 150 x 210 cm, 2022 "Hybrids in Sight" Collective Exhibition. Termokiss, Prishtinë, Kosovë, 2022.
9The Balcony,
Installation (Canvas, Wood, Glass, Metal, 1 meter distance) 2021 Photography: "Breathe" Collective exhibition. Curated by Berat Bajrami Gallery of the Faculty of Arts, Prishtina, Kosovo 2021. By Renea Begolli Courtesy of the Artist and National Gallery of Kosovo.

Renea Begolli (1998) është artiste vizuele dhe hulumtuese me bazë në Prishtinë, Kosovë. Puna e saj trajton tema të gjinisë, ekologjisë, kujtesës dhe trupit. Ajo ka përfunduar studimet Bachelor dhe Master në Pikturë në Universitetin e Prishtinës dhe në vitin 2021 ka ndjekur një semestër në Sociologji dhe Antropologji Sociale në Bournemouth University, përmes shkëmbimit Erasmus+. Aktualisht punon si Koordinatore Programi në Teatrin ODA në Prishtinë. Begolli është gjithashtu e angazhuar në projektin hulumtues “Trupi si Arkiv”, të mbështetur nga Galeria Kombëtare e Kosovës. Ajo ka punuar si hulumtuese dhe arkiviste në Iniciativën për Histori Gojore (2020–2023); si koordinatore programi dhe bashkë-kuratore për Kosovën në projektin Arkiva Sekondare (2022); në projekte si “Nënat e Luftës” (2023) bashkë me artisten Luiza Thaqi, që kulmoi me ekspozitën “Thuaj për të më kujtuar, që të mos harrojmë” në Qendrën për Dokumentim në Kosovë; si dhe si Asistente Kuratoriale për Bienalen e Kievit në Vjenë 2023. Ka marrë pjesë në rezidenca artistike si: OPE.N Residency, Zagreb (2025), Residency Unlimited, New York (2024), MuseumsQuartier, Vjenë (2023), Matanë, Art House, Shkodër (2021), dhe Infrared, Fondacioni Shtatëmbëdhjetë, Prishtinë (2019). Në vitin 2023 ka fituar çmimin Artistët e së Nesërmes në Kosovë organizuar nga Stacion CCA. Punët e saj janë ekspozuar në ekspozita personale dhe kolektive, brenda dhe jashtë vendit.

Të jesh artiste për mua do të thotë të jesh e gatshme të jesh e brishtë dhe e ekspozuar. Më bën të ndihem në siklet, e dukshme, por edhe e lirë. Më lejon të jem e pranishme në një mënyrë që ndryshe s’do të guxoja. Është pikërisht kjo ndjeshmëri që për mua krijon një marrëdhënie ku procesi krijues shndërrohet në një mjet për të reflektuar, për të komunikuar, për të ndarë.

Kam qenë shumë e re kur e kam kuptu që dua të krijoj art, edhe pse kuptimi im i të qenit artiste më ka ndryshu ndër vite. Kujtoj një moment kur isha pesë vjeç, dhe nëna ime vizatoi një natyrë të qetë. Ajo u bë për mua një pikënisje që më lidhi me dëshirën për të kriju. Duke ardhë nga një familje e klasës punëtore, përkrahja e prindërve të mi ka qenë e palëkundur. Kjo lidhje e hershme me artin më ka ndihmu të kuptoj se procesi krijues është edhe një formë kujdesi dhe qëndrueshmërie.

Rrugëtimi im artistik është zhvillu paralelisht me vetëdijen time gjinore dhe politike – nuk mund ta ndaj artin nga të qenurit grua, nga përvoja e të jetuarit në Kosovë, apo nga përballjet me izolimin dhe kufizimet strukturore që i imponohen një artisteje nga një vend që shpesh është jashtë hartave kulturore ndërkombëtare1. E paralelisht ta kuptoj se sa ndryshe ky përjetim mund të jetë për gra të tjera, nga kontekste të tjera.

Të jesh nga Kosova nënkupton të ripërkufizosh identitetin në sytë e të tjerëve që shpesh nuk e kuptojnë kontekstin22a. Në këtë sfond, arti për mua bëhet një mënyrë për të ndërtuar narrativa, për të sfiduar harresën, dhe për të vendosur zëra të tjerë në vëmendje. Paralelisht, puna në projekte hulumtuese e arkivore, më ka ndihmu të kuptoj rëndësinë e arkivimit dhe të tregimit të historive personale si akte politike dhe artistike, në ndërtimin e identitetit dhe kujtesës.

Procesi im krijues është gjithmonë në përpunim. Fillimisht, piktura ishte mediumi im primar, por me kohë, fillova të punoj edhe në mediume të tjera si video, ilustrim, instalacion dhe punë me arkiva. Këto forma më ndihmojnë të ndërtoj një gjuhë që përfshin trupin, materialin dhe hapësirën si elemente të ndërvarura, gjithnjë të lidhura me peisazhin që i rrethon, si në “Dhe kështu unë vështroj” apo “Për çfarë po pret?”33a3b3c. Më pëlqen të punoj me shtresime dhe transparencë ndërmjet materialeve. Dua të kuptoj ndërthurjen e ekofeminizmit me kujdesin ndërpersonal – në mënyrën se si krijoj lidhje mes specieve. Mundohem të ndërlidh mikronarrativat personale me sfida më të mëdha shoqërore dhe ekologjike, e përmes këtij procesi ta njoh veten dhe trupin tim.44a4b55a

Arti im gjithashtu eksploron tensionin ndërmjet natyrës dhe trupit, ndërmjet kontrollit, izolimit dhe lirisë. Kam punuar me imazhe dhe instalacione që trajtojnë transformimin e peisazhit, përfshirë pyetjet rreth të ardhmes ekologjike, teknologjisë dhe mënyrave si e perceptojmë ambientin si “Qiejt: E zgjatur”, “Nuk mund të shikosh direkt diellin”. 

Në vitin 2023, me Luiza Thaqin bashkëpunuam në projektin “Nënat e Luftës”, që thellohet në përvojat e grave që kanë qenë shtatzëna dhe kanë lindur gjatë luftës së viteve 1998/99 në Kosovë, që më lejoi të sjell histori personale në një rrëfim më të gjerë. Nëpërmjet rrëfimit audio nga intervistat e historisë gojore me gra, dhe video instalacionit ne synuam t’i ruanim këto kujtime – dhe t’i transformojmë ato në një përvojë kolektive që merret me traumën, gjininë, mbijetesën dhe trupin. Për mua, ky projekt ishte më shumë se një hulumtim i historisë time dhe i nënës sime – kishte të bënte me krijimin e një hapësire ku mund të dëgjoheshin këta zëra dhe të kujtoheshin historitë e tyre.

Në “Arkiva e Trupit”, një hulumtim i zhvilluar bashkë me Anyla Kabashin, mbi veprat e performancës dhe me bazë në trup pas luftës në Kosovë. E kemi parë këtë si një përpjekje për të ndërtuar një arkiv alternativ, veçanërisht për gratë në histori arti, për të cilat e kam ndjerë gjithmonë boshllëkun gjatë studimit tim. Kjo më ka shty të kërkoj dhe të kuptoj se si edhe rrëfimet artistike mund të zhbehen, të lihen jashtë, të harrohen. Ky projekt më ka ndihmuar të ndërtoj një lidhje më të thellë me ato që kanë ardhur para meje, dhe të kuptoj më mirë çfarë do të thotë të krijosh nga një trup që ka histori.

Feminizmi për mua është një strukturë përmes së cilës e lexoj botën. Ajo është e pranishme në zgjedhjet e mia estetike, temat që eksploroj, mënyrat se si bashkëpunoj. Arti im është mënyra ime për të qëndruar e gjallë në një botë që shpesh kërkon harresë. Siç shkruan Judith Butler, trupi që paraqitet publikisht është njëkohësisht i prekshëm dhe politik – një vend ku ndodhin dhimbja, ndjeshmëria, dhe transformimi.

Teksti është shkruar në bashkëpunim me Anyla Kabashi.

1Çdo gjë e mirë është gjithmonë diku tjetër, Pikturë, Instalacion, Projektim
Studio Galeria Klet, Rezidenca OPE.N, Zagreb, 2025. Fotografia: Sebastijan Borovčak.
2Loja e pritjes, 2020. "Për çfarë po pret?" Ekspozitë pop-up, 2024, Nju Jork, SHBA.
Video, Instalim, Pikturë në Letër, Vizatim në Letër. Fotografia: Renea Begolli.
2aLoja e pritjes, 2020. "Për çfarë po pret?" Ekspozitë pop-up, 2024, Nju Jork, SHBA.
Video, Instalim, Pikturë në Letër, Vizatim në Letër. Fotografia: Renea Begolli.
3Për çfarë po pret?, Ekspozitë pop-up, 2024, Nju Jork, SHBA Video, Instalim, Pikturë në Letër, Vizatim në Letër. Fotografia: Renea Begolli.
3aPër çfarë po pret?, Ekspozitë pop-up, 2024, Nju Jork, SHBA Video, Instalim, Pikturë në Letër, Vizatim në Letër. Fotografia: Renea Begolli.
3bPër çfarë po pret?, Ekspozitë pop-up, 2024, Nju Jork, SHBA Video, Instalim, Pikturë në Letër, Vizatim në Letër. Fotografia: Renea Begolli.
3cPër çfarë po pret?, Ekspozitë pop-up, 2024, Nju Jork, SHBA Video, Instalim, Pikturë në Letër, Vizatim në Letër. Fotografia: Renea Begolli.
4Strijë, 2021, Pikturë, 200 x 150 cm“Arti gjatë pandemisë: Bazuar në një histori të vërtetë, Ekspozitë Kolektive e kuruar nga Gazmend Ejupi.Galeria Kombëtare e Kosovës, Prishtinë, Kosovë, 2021.
4aPoza e fëmijës, Pikturë, 2021 "Pragu" (Pragu) Shfaqje solo e kuruar nga Yll Xhaferi, Galeria Qahili, Prishtinë, Kosovë, 2023. Fotografia: Zana Begolli.
4bGreen Field Room, Painting, 2023  "Pragu" (Doorstep) Solo show curated by Yll Xhaferi, Qahili Gallery, Pristina, Kosovo, 2023. Photography: Zana Begolli. 
5Duke u bërë, duke ardhur, duke qëndruar, duke shkuar, Vizatim dixhital në fotografi,  2021 - në vazhdim.
5aDuke u bërë, duke ardhur, duke qëndruar, duke shkuar, Vizatim dixhital në fotografi,  2021 - në vazhdim.
6Thuaj të më kujtuar, që të mos harrojmë, në bashkëpunim me Luiza Thaqi, 2023.
Instalacion audio-vizual, Tre video-projektime në shifon, audio. Kuruar nga Fondi për të Drejtën Humanitare në Kosovë. Qendra e Dokumentimit në Kosovë. Fotografia: Grid Visuals - Zana Begolli. Pamje nga ekspozita: link.
6aThuaj të më kujtuar, që të mos harrojmë, në bashkëpunim me Luiza Thaqi, 2023.
Instalacion audio-vizual, Tre video-projektime në shifon, audio. Kuruar nga Fondi për të Drejtën Humanitare në Kosovë. Qendra e Dokumentimit në Kosovë. Fotografia: Grid Visuals - Zana Begolli. Pamje nga ekspozita: link.
6bThuaj të më kujtuar, që të mos harrojmë, në bashkëpunim me Luiza Thaqi, 2023.
Instalacion audio-vizual, Tre video-projektime në shifon, audio. Kuruar nga Fondi për të Drejtën Humanitare në Kosovë. Qendra e Dokumentimit në Kosovë. Fotografia: Grid Visuals - Zana Begolli. Pamje nga ekspozita: link.
7Nuk mund të shikosh direkt diellin, Video, 2024. “The House of Confluence: Far and Near", ekspozitë kolektive e kuruar nga Data Chigholashvili. Residency Unlimited House, Guvernors Island, Nju Jork (SHBA).
8Dhe kështu unë vështroj, Pikturë, Ndërhyrje në Serë, 150 x 210 cm, 2022 Ekspozita Kolektive "Hybrids in Sight". Termokiss, Prishtinë, Kosovë, 2022.
8aDhe kështu unë vështroj, Pikturë, Ndërhyrje në Serë, 150 x 210 cm, 2022 Ekspozita Kolektive "Hybrids in Sight". Termokiss, Prishtinë, Kosovë, 2022.
8bDhe kështu unë vështroj, Pikturë, Ndërhyrje në Serë, 150 x 210 cm, 2022 Ekspozita Kolektive "Hybrids in Sight". Termokiss, Prishtinë, Kosovë, 2022.
9Ballkoni,
Instalacion (pëlhurë, dru, xham, metal, 1 metër distancë), 2021. Fotografia: "Breathe" Ekspozitë kolektive. Kuruar nga Berat Bajrami, Galeria e Fakultetit të Arteve, Prishtinë, Kosovë, 2021. Nga Renea Begolli. Të drejtat autoriale, artistja dhe Galeria e Arteve të Kosovës.