Małgorzata Goliszewska
– born in 1985 in Szczecin – is an interdisciplinary documentary filmmaker in the process of constant transformation. Her art blends seamlessly with her private life. Graduate of the Academy of Art in Szczecin and the Wajda School in Warsaw. She has shown her works in Russia, China, Thailand, Indonesia, Italy, Austria and the USA, among others. She made her debut in 2010 with the film “Ubierz mnie”. She is the recipient of many art and film awards (including the Jan Machulski Independent Cinema Award in the category: Best Independent Documentary of 2011 at the Independent Cinema Festival CK OFF in Przemyśl, 2012, Audience Award at the Saratov Sufferings Festival, Saratov, Russia, 2012, Grand Prix at the 7th IN OUT FESTIVAL: Contemporary Forms of Rebellion, CCA Łaźnia, Gdańsk, 2013, Special Award in the Hestia Artistic Journey competition, 2014). She most often uses the medium of film. She carries out projects on the borderline of performance and documentary; the basic matter of Małgorzata Goliszewska’s art is her own life (everyday and spiritual), which the author makes the field of artistic interventions and creative interpretations. She is the co-author of the film “Lesson of Love”, made in collaboration with HBO. The production was shortlisted for an Academy Award in the Feature Length Documentary Film category.
For me, art has always been a tool for asking questions – to myself and to the world. Questions that would be difficult to answer in any other way. And these answers I need every time for further transformation in the journey called life.
If I start doing what my loved ones expect – believe their criticism and stop doing what they complain about – will I finally be accepted?1
How much can one lose oneself in one’s own fear-driven ideas of reality? How much can one trust the world?2
What a randomly met lonely pensioner can teach me about love?3
What if I had been born at the same time but in a different country?4
What capitalism has to say to me?5
Can I hear the world?6
Can people older than me teach me something about relationships and love?78
Does UFOs exist?9
Why is it so hard to be a daughter? Will being a mother be even more difficult? Besides… you have to be with a man first though… How?10
Who was I 17 years ago? Is there anyone who remembers this at all? Does it even matter?11
People are good, right?12
I was most often helped in my search for answers by documentaries, in various forms13. At first, these were film and photographic forms. Then I started looking for other means of documentary expression, such as poetry14 and performance, and finally sound – first I documented my own talking in my sleep15, and later, with the help of a symphony orchestra, I illustrated events taking place in the world at a given moment.
I am interested in exploring and expanding the boundaries of documentary and working directly with other people. Most of the time there is very little creation in my art, it is rather a documentation of life on a scale of 1:1. Usually the very fact of the occurrence of given events constitutes art. What can be seen later in the gallery is only a taste, an attempt to present these past, dead moments. I believe that art does not need to be created – it is already there, always and everywhere, and you can take part in it. More than someone who creates new worlds, I feel I am someone who participates in a world that is already there16.
Text created in collaboration with Maja Demska (2020).
1Image: Małgorzata Goliszewska, Dress me, 2010, documentary, 16’, see: ninateka.pl/film/ksw-malgorzata-goliszewska-ubierz-mnie. Courtesy of the artist.2Image: Małgorzata Goliszewska, I’ll call you when I get there, 2013, documentary, 20’, see: youtube.com/watch?v=r80kN98Jzx0&feature=emb_logo&ab_channel=chl03one. Courtesy of the artist.
3Image: Małgorzata Goliszewska, Such a type of bird, 2011, documentary, 12’, poster design Agata Królak, see: vimeo.com/34617416. Courtesy of the artist.
4Image: Małgorzata Goliszewska, Twins, 2014 – present, performance, photo by Paulina Czarnecka. Courtesy of the artist.
5Image: Małgorzata Goliszewska, Messages (I am coming), 2014, video-performance, see: youtube.com/watch?v=-GrbM3n2BQA&ab_channel=chl03one. Courtesy of the artist.
6Image: Małgorzata Goliszewska, 2019 score, 20189, documentary piece for orchestra, score, see: issuu.com/magoatagoliszeska/docs/2019_score_final-kopia. Courtesy of the artist.
7Image: Małgorzata Goliszewska, I miss no one, 2018, video performance, photo Tytus Szabelski, see: youtube.com/watch?v=A13At0Z173o&list=UUDw8F5PJqwfjDCnpAn12i2Q&index=42&ab_channel=Ma%C5%82gorzataGoliszewska. Courtesy of the artist.
8Image: Małgorzata Goliszewska (co-directed with Kasia Mateja), Lesson of Love, 2019, documentary, 75’, prod. HBO, see: filmweb.pl/film/Lekcja+mi%C5%82o%C5%9Bci-2019-856784 facebook.com/LessonsofLoveDoc/. Courtesy of the artist.
9Image: Małgorzata Goliszewska, Hi and thanks for the fish, 2015, solo exhibition, CCA Ujazdowski, Warsaw, photo Bartosz Górka, see: u-jazdowski.pl/program/project-room/malgorzata-goliszewska?tid=t_content issuu.com/magoatagoliszeska/docs/so_long___thanks_for_all_the_fish_o/. Courtesy of the artist.
10Image: Małgorzata Goliszewska, I Wish You the Best, 2018, solo exhibition, CCA Kronika, Bytom and BWA, Zielona Góra, photo Marcin Wysocki, see: kronika.org.pl/wystawy/wystawy-bie%C5%BC%C4%85ce/item/977-malgorzata-goliszewska-ja-ci-zycze-jak-najlepiej. Courtesy of the artist.
11Małgorzata Goliszewska, Eighteen, 2013, video, 20', see: youtu.be/RbssfX8e8mQ. Courtesy of the artist.
12Małgorzata Goliszewska (together with Szymon Wojtyła and Justyna Popławska – Dracena Collective), Profesjonał [Professionss], 2018, installation and performance, Survival Festival, Wrocław, 2018, see: archiwum.survival.art.pl/profesjonal/. Courtesy of the artist.
13Image: Małgorzata Goliszewska, gosia basia marysia, 2010, series of photographs. Courtesy of the artist.
14Image: Małgorzata Goliszewska, EVERYTHING, 2013, a video series and a volume of documentary poetry, see: issuu.com/magoatagoliszeska/docs/wszystko_db and youtube.com/watch?v=TzMfW1BtE-. Courtesy of the artist.
15Image: Małgorzata Goliszewska, in a sleep, 2013 – present, audio-performance, see: super-label.bandcamp.com/album/ostatnia-i-pierwsza-osoba-musi-mie-psa. Courtesy of the artist.
16See: vod.tvp.pl/video/videofan,malgorzata-goliszewska,39052073/
– urodzona w 1985, Szczecin – dokumentalistka interdyscyplinarna w procesie nieustannej transformacji. Jej sztuka płynnie miesza się z życiem prywatnym. Absolwentka Akademii Sztuki w Szczecinie i Szkoły Wajdy w Warszawie. Pokazywała swoje prace m.in. w Rosji, Chinach, Tajlandii, Indonezji, Włoszech, Austrii i USA. Zadebiutowała w 2010 roku filmem Ubierz mnie. Jest laureatką wielu nagród artystycznych i filmowych (m.in. Nagroda Kina Niezależnego im. Jana Machulskiego w kategorii: Najlepszy niezależny dokument roku 2011 na Festiwalu Kina Niezależnego CK OFF w Przemyślu, 2012, Nagroda Publiczności na Saratov Sufferings Festival, Saratów, Rosja, 2012, Grand Prix na 7. IN OUT FESTIVAL: Współczesne formy buntu, CSW Łaźnia, Gdańsk, 2013, Nagroda Specjalna w konkursie Artystyczna Podróż Hestii, 2014). Najchętniej posługuje się medium filmu. Realizuje projekty z pogranicza performance’u i dokumentu; podstawową materią sztuki Małgorzaty Goliszewskiej jest jej własne życie (codzienne i duchowe), które autorka czyni polem artystycznych interwencji i twórczych interpretacji. Jest współautorką filmu “Lekcja Miłości“, zrealizowanego we współpracy z HBO. Realizacja znalazła się na szerokiej liście kandydatów do Oscara w kategorii Pełnometrażowy Film Dokumentalny.
Sztuka od zawsze była i jest dla mnie narzędziem do zadawania pytań – sobie i światu. Pytań, na które trudno byłoby uzyskać odpowiedź w inny sposób. A odpowiedzi te za każdym razem są mi potrzebne do dalszej transformacji w podróży zwanej życiem.
Czy jeśli zacznę robić to, czego oczekują moi bliscy – uwierzę w ich krytykę i przestanę robić to, na co narzekają – to czy w końcu zostanę zaakceptowana?1
Jak bardzo można zatracić się we własnych wyobrażeniach o rzeczywistości napędzanych strachem? Jak bardzo można ufać światu?2
Czego może mnie nauczyć o miłości przypadkowo spotkany samotny emeryt?3
Co by było, gdybym urodziła się w tym samym czasie, ale w innym kraju?4
Co ma mi do powiedzenia kapitalizm?5
Czy umiem usłyszeć świat?6
Czy ludzie starsi ode mnie mogą mnie nauczyć czegoś o związkach i miłości?78
Czy UFO istnieje?9
Dlaczego tak trudno być córką? Czy bycie matką będzie jeszcze trudniejsze? Poza tym… najpierw jednak trzeba być z mężczyzną… Jak?10
Kim byłam 17 lat temu? Czy jest ktoś, kto to w ogóle pamięta? Czy to w ogóle ma jakiekolwiek znaczenie?11
Ludzie są dobrzy, prawda?12
Odpowiedzi szukać pomagał mi najczęściej dokument, w różnych formach. Najpierw były to formy filmowe i fotograficzne13. Później zaczęłam szukać innych środków dokumentalnego wyrazu, takich jak poezja14 i performance, a w końcu dźwięk – najpierw dokumentowałam moje własne mówienie przez sen15, a później z pomocą orkiestry symfonicznej ilustrowałam wydarzenia mające miejsce na świecie w danej chwili.
Interesuje mnie badanie i poszerzanie granic dokumentu oraz bezpośrednia praca z drugim człowiekiem. Najczęściej w mojej sztuce niewiele jest kreacji, to raczej dokumentacja życia w skali 1:1. Zazwyczaj sam fakt zaistnienia danych zdarzeń stanowi sztukę. To, co można zobaczyć później w galerii jest już tylko posmakiem, próbą prezentacji tych minionych, umarłych już momentów. Wierzę, że sztuki nie trzeba tworzyć – ona już jest, zawsze i wszędzie, i można wziąć w niej udział. Bardziej niż kimś, kto tworzy nowe światy, czuję się kimś, kto uczestniczy w tym świecie, który już jest16.
Tekst powstał we współpracy z Mają Demską (2020).
1Zdjęcie: Małgorzata Goliszewska, Ubierz mnie, 2010, dokument, 16’, zob. ninateka.pl/film/ksw-malgorzata-goliszewska-ubierz-mnie. Dzięki uprzejmości artystki.12Małgorzata Goliszewska (wraz z Szymonem Wojtyłą i Justyną Popławską – Kolektyw Dracena), Profesjonał, 2018, instalacja i performance, Survival Festiwal, Wrocław, zob. archiwum.survival.art.pl/profesjonal/. Dzięki uprzejmości artystki.
13Zdjęcie: Małgorzata Goliszewska, gosia basia marysia, 2010, seria fotografii. Dzięki uprzejmości artystki.
