Karolina Mełnicka

 – born 1988 in Toruń. She graduated in cultural studies from the Faculty of Social Sciences at Adam Mickiewicz University in Poznań (2010) and multimedia from the Faculty of Painting and New Media at the Academy of Art in Szczecin (2016). Her artistic explorations can be described as conceptual critical art, exploring the influence of technology on individual identity and the mechanisms of top-down planned reality. She is particularly interested in observing methods of designing spaces or ideas for a mass audience. She is the co-founder of the duo “Nomadic State”, which she formed for several years together with Stach Szumski. She works with animation, object, performance and sound. She lives and works in Warsaw.

/karolinamelnicka.tumblr.com/

I am interested in the inequality and politicization of various manifestations of reality and social functioning, as well as top-down planning: of rules, space or entertainment for the mass public. I am fascinated by the ability of different social groups to read and interpret cultural symbols. In my artistic practice I often search for universal aesthetic codes and symbols, the meaning of which I try to transform or extract through my own intervention. My practice has its roots in critical and socially engaged art. However, I transfer it into the field of aesthetic satisfaction. 

I debuted with a work I made in 2013 – it was a video called Polish Burka. It referred to the inequalities associated with cultural alienation in nationalist Poland. It is also often interpreted as feminist work. The work gained popularity through its radicality – dressed in a Muslim burka I sit in the stands of an empty football stadium. Today I try to create works whose meaning provokes longer reflection. I have the impression that the more difficult, more metaphorical works paradoxically have a stronger social impact. I like it when critical, difficult themes are hidden under the cloak of synthetic aesthetics. 

My solo exhibition From the block 1 2021, whose title refers to Jennifer Lopez’s 2002 hit, is connected to the theme of the politicisation of living spaces. It alludes to my memories as a child raised on a housing estate. The work is made up of glass objects, aesthetically alluding to the reinforced glass panes produced during the communist era2. I have tried to recreate the process of their production, transforming and thus taking away the function of the reinforcement cast inside them. I also created objects-glasses, whose aesthetics refer to those once found in private homes in blocks of flats – installed between rooms. My works were complemented with a relief created from archival graffiti3, which were made just before the demolition of the houses displaced by the “tenement cleaners”. 

I was born in 1988 and it is the capitalist breakthrough that is the foundation of many of my theoretical and aesthetic interests and a theme that I explore very often in my work. I have explored the problem of gentrification and the capitalisation of creativity on several occasions. As part of my exhibition in the Project Room at the CCA Ujazdowski Castle, I created a co-working space45 decorated with plastic objects-packaging6, found in the rubble of gentrified Warsaw. 

In 2013, a number of my works were born out of a reflection on the politicisation of the internet, I realised, among other things, a tactile object-crowd barrier that changes colour when a person touches it789. The object was covered in liquid crystal, a substance used to make computer monitors. In the same year I also started making my first 3D computer animations. The driving force behind these activities was my graduation project, which brought me into contact with my father – a graphic designer who I had not seen for years – who was working in this technique. As part of my degree, my father sculpted my three-dimensional figure in a 3D software. After that, I started to explore modelling techniques and create animations to illustrate my para-poetic texts. This has led to the creation of the following works: River Crab10 or To see a filter bubble.

For several years I co-founded an artistic duo with Stach Szumski called “Nomadic State”. We explored microntions and international territories that do not belong to specific countries. We also tried to get to know the so-called “stateless people”, i.e. people without citizenship. In 2014, we crossed Russia overland to reach Korea and Japan, where we explored the theme of Siberian shamanism and its expansion into the countries of the Far East. During our most recent collaborative project, we created ‘homes’ for smuggled animals – incubators for aquatic invasive species and exotic animals that are snatched from their natural habitat to serve as decorative home ornaments and then abandoned11.

I am currently interested in artistic action as an event – in August 2020 I organised an activity called Mazury Club12, in the space of a holiday resort on Lake Piłakno. It was my first production as a scene-curator, the core of which was a fusion of alternative creative environments. During the two-day event called “Love after quarantine & dirty questions” I managed to create a social situation based on gender and sexual diversity. The invited artists and musicians associated with the LGBT community created an atmosphere of freedom and interpersonal equality that corresponds to the foundation of my artistic aspirations. 

The text was written in collaboration with Agnieszka Sosnowska (2021).

1Image: Karolina Mełnicka, Armament, 2021, blown glass, steel 50 x 70 cm, exhibition 'From the block', Art Walk Gallery, Warsaw. Courtesy of the artist.
2Image: Karolina Mełnicka, Judas, 2020, blown glass, steel, exhibition 'From the block', Art Walk Gallery, Warsaw. Courtesy of the artist.
3Image: Karolina Mełnicka, Graffiti, 2020 - 2021, blown glass, steel 50 x 70 cm, exhibition "From the block", Art Walk Gallery, Warsaw. Courtesy of the artist.
4Image: Karolina Mełnicka, Success Story, 2018, solo exhibition, Project Room, Centre for Contemporary Art Ujazdowski Castle, Warsaw. Courtesy of the artist and CCA Warsaw.
5Image: Karolina Mełnicka, Success Story, 2018, solo exhibition, Project Room, Centre for Contemporary Art Ujazdowski Castle, Warsaw. Courtesy of the artist and CCA Warsaw.
6Image: Karolina Mełnicka, Success Story, 2018, solo exhibition, Project Room, Centre for Contemporary Art Ujazdowski Castle, Warsaw. Courtesy of the artist and CCA Warsaw.
7Image: Karolina Mełnicka, Versus, 2016, object-barrier, steel, liquid crystal. Courtesy of the artist.
8Image: Karolina Mełnicka, Versus, 2016, object-barrier, steel, liquid crystal. Courtesy of the artist.
9Image: Karolina Mełnicka, Versus, 2016, object-barrier, steel, liquid crystal. Courtesy of the artist.
10Image: Karolina Mełnicka, River Crab, 2017, exhibition, Galeria Obrońców Stalinigradu 17 , Szczecin. Courtesy of the artist.
11Image:  Nomadic State, Glass houses for trafficked animals, 2019, exhibition, Trafostacja Sztuki, Szczecin. Courtesy of the artists and Trafostacja Sztuki Szczecin.
12Image: Karolina Mełnicka, Mazyry Club, 2020, festival. Courtesy of the artist.

– urodzona w 1988, Toruń. Ukończyła kulturoznawstwo na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (2010) oraz multimedia na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie (2016).Jej poszukiwania artystyczne można określić jako konceptualną sztukę krytyczną, badającą wpływy technologii na tożsamość jednostki oraz na mechanizmy rzeczywistości odgórnie planowanej. Interesują ją szczególnie obserwacje metod projektowania przestrzeni lub idei dla masowego odbiorcy. Jest współzałożycielką duetu “Nomadic State”, który tworzyła przez kilka lat wraz ze Stachem Szumskim. Zajmuje się animacją, obiektem, performansem i dźwiękiem. Mieszka i pracuje w Warszawie.

/karolinamelnicka.tumblr.com/

Interesuje mnie nierówność i upolitycznienie różnych przejawów rzeczywistości i społecznego funkcjonowania. a także odgórne planowanie: reguł, przestrzeni czy też rozrywki dla masowego odbiorcy. Fascynuje mnie zdolność odczytywania i interpretacji symboli kulturowych przez różne grupy społeczne. W mojej praktyce artystycznej często poszukuję uniwersalnych kodów estetycznych oraz symboli, których znaczenie staram się przekształcać lub wydobywać poprzez autorską ingerencję. Moja praktyka ma źródła w sztuce krytycznej i społecznie zaangażowanej. Przenoszę ją jednak w pole estetycznej satysfakcji. 

Zadebiutowałam pracą, którą zrealizowałam w 2013 roku, było to wideo Polska Burka. Nawiązywała ona do nierówności związanych z wyobcowaniem kulturowym w nacjonalistycznej Polsce. Często jest interpretowana także jako praca feministyczna. Praca zyskała popularność poprzez jej radykalność – ubrana w muzułmańską burkę siedzę na trybunach pustego stadionu piłkarskiego. Dziś staram się tworzyć prace, których znaczenie skłania do dłuższej refleksji. Mam wrażenie, że trudniejsze – bardziej  metaforyczne prace – mają paradoksalnie silniejsze pole społecznego oddziaływania. Lubię gdy pod płaszczem syntetycznej estetyki kryją się krytyczne, trudne tematy. 

Moja indywidualna wystawa From the block1 z 2021 roku, której tytuł nawiązuje do hitu Jennifer Lopez z 2002 roku, jest związana z tematyką upolitycznienia przestrzeni mieszkalnych. Nawiązuje do moich wspomnień jako dziecka wychowanego na blokowisku. Prace, które jej w ramach prezentowałam, to szklane obiekty m.in. nawiązujące estetycznie do produkowanych w okresie PRL-u szyb zbrojonych2. Starałam się odtworzyć proces ich produkcji, przekształcając i odbierając tym samym funkcję zbrojeniu zatopionemu w ich środku. Zrealizowałam także obiekty-szyby, które swoją estetyką nawiązują do tych, znajdującuych się niegdyś w prywatnych mieszkaniach w blokach – umieszczanych pomiędzy pokojami. Moje prace uzupełnione były reliefem stworzonym z archiwalnych graffiti3, które powstały chwilę przed rozbiórką domów wysiedlanych przez „czyścicieli kamienic”. 

Urodziłam się w roku 1988 i to przełom kapitalistyczny jest podwaliną wielu moich zainteresowań teoretycznych oraz estetycznych, a także tematem, ktory bardzo czesto eksploruję w moich pracach. Kilkukrotnie pochylałam się nad problemem gentryfikacji i kapitalizacji kreatywności. W ramach mojej wystawy w Project Roomie w CSW Zamek Ujazdowski tworzyłam przestrzeń co-workingową45, którą dekorowały plastikowe obiekty-opakowania6 znalezione na gruzowiskach gentryfikowanej Warszawy. 

W 2013 roku wiele moich prac powstało z refleksji nad upolitycznieniem Internetu, zrelizowałam m.in. dotykowy obiekt-barierkę przeciwtłumową zmieniającą kolor pod wpływem ciepła dotykającego jej człowieka789. Obiekt był pokryty ciekłym kryształem – substancją używaną do produkcji monitorów komputerowych. W tym samym roku zaczęłam także realizować swoje pierwsze animacje komputerowe w technice 3D. Motorem tych działań była moja praca dyplomowa, w ramach której nawiązałam kontakt z moim niewidzianym przez lata ojcem – grafikiem pracującym w tej technice. W ramach dyplomu ojciec podczas naszych spotkań rzeźbił moją trójwymiarową postać w programie 3D. Po tym działaniu sama zaczęłam zgłębiać techniki modelowania i tworzyć animacje stanowiące ilustrację towarzyszących im autorskich tekstów parapoetyckich. W ten sposób powstały realizacje m.in. River Crab10 czy To see a filter bubble.

Przez kilka lat współtworzyłam duet artystyczny wraz ze Stachem Szumskim o nazwie „Nomadic State”. W jego ramach badaliśmy tematykę microntions oraz terytoria międzynarodowe pozbawione przynależności do konkretnych państw. Staraliśmy się też poznać tzw. „bezpaństwowców”, czyli osoby bez obywatelstwa. W 2014 roku przejechaliśmy Rosję drogą lądową, by dotrzeć do Korei i Japonii, gdzie eksplorowaliśmy tematykę szamanizmu syberyjskiego i jego ekspansji na kraje Dalekiego Wschodu. Podczas naszej ostatniej wspólnej realizacji stworzyliśmy „domy” dla przemycanych zwierząt – inkubatory dla wodnych gatunków inwazyjnych i zwierząt egzotycznych, które są wyrywane ze swojego naturalnego środowiska, by służyć jako dekoracyjne ozdoby mieszkań, a następnie porzucane11.

Obecnie interesuje mnie działanie artystyczne jako zdarzenie – w sierpniu 2020 roku zorganizowałam wydarzenie o nazwie Mazury Club12, w przestrzeni ośrodka wczasowego nad jeziorem Piłakno. Było to pierwsza moja realizacja kuratorsko-scenograficzna, której sedno stanowiło połączenie alternatywnych środowisk twórczych. Podczas dwudniowego wydarzenia pod hasłem „Love after quarantine & dirty questions” udało mi się stworzyć sytuacje społeczną opartą na płciowej i seksualnej różnorodności. Zaproszeni artyści i muzycy związani ze środowiskiem LGBT stworzyli atmosferę wolności i międzyludzkiej równości, która odpowiada podstawie moich artystycznych dążeń. 

Tekst powstał we współpracy z Agnieszką Sosnowską (2021).

1Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Armament, 2021, dmuchane szkło, stal 50 x 70 cm, wystawa „From the block”, Galeria Art Walk, Warszawa. Dzięki uprzejmości artystki.
2Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Judasz, 2020, dmuchane szkło, stal, wystawa „From the block”, Galeria Art Walk, Warszawa. Dzięki uprzejmości artystki.
3Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Graffiti, 2020 – 2021, dmuchane szkło, stal 50 x 70 cm, wystawa „From the block”, Galeria Art Walk, Warszawa. Dzięki uprzejmości artystki.
4Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Success Story, 2018, wystawa indywidualna, Project Room, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa. Dzięki uprzejmości artystki i CSW Warszawa.
5Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Success Story, 2018, wystawa indywidualna, Project Room, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa. Dzięki uprzejmości artystki i CSW Warszawa.
6Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Success Story, 2018, wystawa indywidualna, detal, Project Room, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa. Dzięki uprzejmości artystki i CSW Warszawa.
7Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Versus, 2016, obiekt-barierka, stal, ciekły kryształ. Dzięki uprzejmości artystki.
8Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Versus, 2016, obiekt-barierka, stal, ciekły kryształ. Dzięki uprzejmości artystki.
9Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Versus, 2016, obiekt-barierka, stal, ciekły kryształ. Dzięki uprzejmości artystki.
10Zdjęcie: Karolina Mełnicka, River Crab, 2017, wystawa, Galeria Obrońców Stalinigradu 17, Szczecin. Dzięki uprzejmości artystki.
11Zdjęcie: Nomadic State, Szklane domy dla przemycanych zwierząt, 2019, wystawa, Trafostacja Sztuki, Szczecin. Dzięki uprzejmości artystów i Trafostacji Sztuki Szczecin.
12Zdjęcie: Karolina Mełnicka, Mazyry Club, 2020, festiwal. Dzięki uprzejmości artystki.