Justyna Górowska
— born 1988 – (WetMeWild) hydrosexual artist and co-creator of interdisciplinary projects that combine art with technology and social activism. Through a performative and interactive experience of technology and digital art, her projects create awareness of the social and environmental disaster. The artist lives in Skawa, in the mountains of the Western Beskid. She obtained her PhD from the Interdepartmental Doctoral Studies at the Magdalena Abakanowicz University in Poznań. Her projects have been shown in Berlin (Freies Museum, 2009), Quebec (Le Lieu Gallery, 2014), Jakarta (National Gallery of Indonesia, 2016), Warsaw (Museum of Modern Art, 2017), and New York (Art in General, 2017), among others.
As a performer, I seek new forms of communication in contemporary art, using available technologies, DIY methods and audience participation. I see art as a tool for positive social change in the context of the multiplied crises we live in (ecological, political, social)1.
As a performance artist, I often work with nudity, as in the performance Shell, realised during RIAP 2014 in Quebec (International Encounters of Performing Arts), in which I covered my body with imprinted gun shells2. I also work with the meaning of my body in the context of skin colour and its privileging. As part of the exhibition Origins (2020), I created an app on Instagram allowing me to mask my ethnicity, thereby preventing discrimination based on skin colour through facial recognition systems used by public authorities and private control systems3. In 2017, as part of an artist residency at Karlin Studios, I invited people from New Aliens Agency, an agency of non-models deviating from classical beauty standards, to participate in the project. The post-performance exhibition 694 was the result of a workshop and performance I conducted of intertwined, marginalised bodies5.
I am LGBTQ+ and identify with the Ecosexual movement founded by artist duo Annie Sprinkle and Beth Stephens. In 2021, together with these artists and Ewelina Jarosz, we held a Cyber Wedding with brine shrimp6 to draw attention to the threat to these organisms caused by the shrinking area of the Great Salt Lake – their living space7. Since 2018, I have been part of FLOW/ Przepływ – a hydro-feminist water residency initiated by artists Agnieszka Brzeżańska and Ewa Ciepielewska, where every summer we sail down the Vistula in a protest against the water policy of the Polish state.
Since 2017, I have been creating under the pseudonym WetMeWild8, as a performative incarnation of a Slavic water nymph, publicising themes of microplastic water contamination. As part of an artist residency at Art in General in New York (2017), I hung augmented reality stickers designed to be scanned with a smartphone9. As part of the project, I am exploring the possibilities offered by augmented reality and designing apps such as Nymph Tears, which I used in a performance at the Zachęta National Gallery in Warsaw in 2022101112. Placed on the body, the logos of popular bottled waters emitted weeping tears on the bodies of water nymphs when scanned. I also wanted to express my concern for water in a project carried out together with fashion designer Pat Guzik What the eyes do not see, the heart does not regret (2018), in which we drew attention to the environmental cost of clothing production1314.
When making my projects, I think about their low carbon footprint, be it spatial objects, costumes for performance (such as the Patchwork Nymph Tears15 created from upcycled materials) or a smartphone app. Equally important to me is the topic of the ecological cost of digital data. In the Blue Humanities Archive, established in 2021, I am exploring the possibilities of saving digital material in the form of DNA digital data storage16, and in the VR space WetMeWild17, which I created, I produced the first NFTs available in low-carbon Tezos currency.
The text was written in collaboration with Bogna Stefanska (2022).
1Michalina Sablik, A Collage Made of Symbols and Reflections. An Interview with Justyna Górowska, see: contemporarylynx.co.uk/a-collage-made-of-symbols-and-reflections-an-interview-with-justyna-gorowska.2Image: Justyna Górowska, Shell performance at the RIAP in Quebec, Canada, 2014. Courtesy of the artist.
3Image: ORIGINS face mask on Instagram and virtual exhibition at www.origins.site, 2020. Courtesy of the artist.
4Image: 69, Karlin Studios in Prague, project in collaboration with New Aliens Agency, 2018. Courtesy of the artist.
5Justyna Górowska, New Aliens Agency, video documentation of 69 performance, Karlin Studios, 2017, see: justynagorowska.com/69.
6Image: Cyber Wedding to the Brine Shrimp, in collaboration with Ewelina Jarosz, Annie Sprinkle and Beth Stephens at the Great Salt Lake, 2021 photo by James McAllister. Courtesy of the artist.
7Justyna Górowska, Ewelina Jarosz, video documentation of Cyber Wedding to the Brine Shrimp, HerDocs Film Festival, 2021.
8Image: WetMeWild photography produced in collaboration with Tadeusz Rolke. Courtesy of the artist.
9Nymph Tears app is available via Google Play.
10Justyna Górowska, Zeynab Kirikou Gueye, Nymph Tears performance, Zachęta - National Art Gallery, 2022.
11Justyna Górowska, Pat Guzik, What You don’t Know, Can’t Hurt You, 2018, see: pamoja.pl/akcja/czegooczyniewidza.
12Image: AR sticker WetMeWild Spring underground station NYC, 2017. Courtesy of the artist.
13Image: Nymph Tears performance at Zachęta National Gallery in collaboration with Zeynab Gueye, 2022 photo by Jakub Celej.
14Image: What You Don’t Know, Can’t Hurt You, in collaboration with Pat Guzik, 2018. Courtesy of the artist.
15Image: Tears of a Nymph, patchwork, 2022. Courtesy of the artist.
16Latchesar Ionkov, Bradley Settlermyer, “DNA: The Ultimate Data-Storage Solution”, Scientific American, 2021, see: scientificamerican.com/article/dna-the-ultimate-data-storage-solution/.
17Image: WetMeWild virtual exhibition on the Arium platform, 2021. Courtesy of the artist.
— urodzona w 1988 – (WetMeWild) hydroseksualna artystka i współtwórczyni interdyscyplinarnych projektów, łączących sztukę z technologią i społecznym aktywizmem. Poprzez performatywne i interaktywne doświadczanie technologii i sztuki cyfrowej, jej projekty budują świadomość społecznej i ekologicznej katastrofy. Artystka mieszka w Skawie, w górach Beskidu Zachodniego. Doktorat uzyskała w ramach Międzywydziałowych Studiów Doktorskich Uniwersytetu im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Jej projekty pokazywane były m.in. w Berlinie (Freies Museum, 2009), Quebecu (Le Lieu Gallery, 2014), Dżakarcie (National Gallery of Indonesia, 2016), Warszawie (Muzeum Sztuki Nowoczesnej, 2017), i Nowym Jorku (Art in General, 2017).
Jako performerka poszukuję nowych form komunikacji w sztuce współczesnej, wykorzystując dostępne technologie, metody DIY oraz udział publiczności. Sztuka jest dla mnie narzędziem pozytywnej zmiany społecznej w kontekście zmultiplikowanych kryzysów, w których żyjemy (ekologicznych, politycznych społecznych)1.
Jako artystka performatywna często pracuję z nagością, tak jak w performansie Łuska zrealizowanym podczas RIAP 2014 w Quebeku (Międzynarodowych Spotkań Sztuk Performatywnych), w którym swoje ciało pokrywałam odciśniętymi nabojami2. Pracuję również ze znaczeniem mojego ciała w kontekście koloru skóry i jego uprzywilejowania. W ramach wystawy Origins (2020) stworzyłam aplikację na Instagram, pozwalającą maskować swoją etniczność, tym samym zapobiegając dyskryminacji ze względu na kolor skóry poprzez systemy rozpoznawania twarzy, stosowane przez władze publiczne oraz prywatne systemy kontroli3. W 2017 w ramach rezydencji artystycznej w Karlin Studios zaprosiłam do projektu osoby z New Aliens Agency, agencji nie-modeli, odbiegających od klasycznych standardów piękna. Wystawa post-performansu 694 była efektem przeprowadzonego przeze mnie warsztatu i performansu splatających się, marginalizowanych ciał5.
Jestem osobą LGBTQ+, identyfikuję się z ruchem Ecosexual założonym przez duet artystyczny Annie Sprinkle i Beth Stephens. W 2021 roku wraz z tymi artystkami oraz Eweliną Jarosz zorganizowałyśmy Cyber zaślubiny z krewetkami solankowymi6, chcąc zwrócić uwagę na zagrożenie tych organizmów, spowodowane kurczącym się obszarem Wielkiego Jeziora Słonego7 – ich przestrzeni życiowej. Od 2018 roku jestem częścią FLOW/ Przepływu – hydrofeministycznej rezydencji wodnej, zapoczątkowanej przez artystki Agnieszkę Brzeżańską i Ewę Ciepielewską, w ramach której każdego lata przepływamy Wisłę sprzeciwiając się polityce wodnej państwa polskiego.
Od 2017 roku tworzę pod pseudonimem WetMeWild8, jako performatywna inkarnacja słowiańskiej nimfy wodnej, nagłaśniając tematy dotyczące skażenia wody mikroplastikiem. W ramach rezydencji artystycznej w Art in General w Nowym Yorku (2017) rozwieszałam naklejki w rozszerzonej rzeczywistości, przeznaczone do skanowania za pomocą smartfona9. W ramach projektu eksploruję możliwości, jakie daje rozszerzona rzeczywistość i projektuję aplikacje, takie jak Nymph Tears, którą wykorzystałam w performansie w Galerii Narodowej Zachęta w Warszawie w 2022101112. Umieszczone na ciele logotypy popularnych wód butelkowanych po zeskanowaniu emitowały płaczące łzy na ciałach nimf wodnych. Troskę o wodę chciałam wyrazić także w projekcie realizowanym wspólnie z projektantką mody Pat Guzik Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal (2018), w którym zwróciłyśmy uwagę na koszt ekologiczny produkcji ubrań1314.
Realizując swoje projekty myślę o ich niskiej emisyjności, niezależnie od tego, czy są to przestrzenne obiekty, kostiumy do performansu (jak stworzony z upcyklingowanych materiałów Patchwork Nymp Tears15, czy też aplikacja na smartfona. Równie istotny jest dla mnie temat kosztów ekologicznych danych cyfrowych. W powołanym w 2021 roku Blue Humanities Archive badam możliwości zapisu materiału cyfrowego w formie DNA digital data storage16, a w stworzonej przeze mnie przestrzeni VR WetMeWild17 wyprodukowałam pierwsze NFT dostępne w niskoemisyjnej walucie Tezos.
Tekst powstał we współpracy z Bogną Stefańską (2022).
1Michalina Sablik, A Collage Made of Symbols and Reflections. An Interview with Justyna Górowska, zob.: contemporarylynx.co.uk/a-collage-made-of-symbols-and-reflections-an-interview-with-justyna-gorowska.2Zdjęcie: Justyna Górowska, Łuska performance podczas RIAP w Quebecu, Kanada, 2014. Dzięki uprzejmości artystki.
6Zdjęcie: Justyna Górowska, Cyber wedding to the brine shrimp we współpracy z Eweliną Jarosz, Annie Sprinkle i Beth Stephens nad Wielkim Jeziorem Słonym, 2021 fot. James McAllister
8Zdjęcie: Justyna Górowska, WetMeWild fotografia zrealizowana we współpracy z Tadeuszem Rolke. Dzięki uprzejmości artystki.
10Justyna Górowska, Zeynab Kirikou Gueye, performans Łzy Nimfy, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, 2022.
11Justyna Górowska, Pat Guzik, Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal, 2018, zob.: www.pamoja.pl/akcja/czegooczyniewidz%C4%85.
12Zdjęcie: Justyna Górowska, AR naklejka WetMeWild Spring stacja metra NYC, 2017. Dzięki uprzejmości artystki.
17Zdjęcie: Justyna Górowska, Wystawa wirtualna WetMeWild na platformie Arium, 2021. Dzięki uprzejmości artystki.
