zorica zafirovska

zorica zafirovska is an artist, cultural worker, and a worker, born in Skopje, Yugoslavia. She graduated from the Faculty of Fine Arts at the “Ss. Cyril and Methodius” University in Skopje. Since 2022, she is a MA candidate at the same faculty. In between, since 2011, she has been a failed MA candidate in cultural studies at the Institute of Social Sciences and Humanities “Euro-Balkan”. In her work she deals with socio-political topics, such as human trafficking, homelessness, consumerism and ecology, by creating specific time-space installations, small actions, and using collaborative and volunteering practices. she strongly believes in togetherness and devotes time, love and energy in building platforms for different communities and ideas. Since 2008, she has been a member of F.R.I.K. (Cultural Development Association Formation) and one of the selectors of the video program part of the FRIK Festival. She is a co-founder of the Art I.N.S.T.I.T.U.T. art collective and artist run project space in 2009, and together with six women artists from Skopje, she co-founded the initiative “MOMI” in 2011. In 2013, she initiated “The Space”, an art project in a private space in Skopje, and that same year she became a member of Jadro – Association of the independent culture scene. In 2014, she was selected for the open call for young artists at the “Agency for Serious Interests” gallery. In 2016, she received the young visual artist award “DENES” of the Center for Contemporary Arts – Skopje and FRU – Faculty of things that can’t be learned. She works multidisciplinary and has held over 20 solo exhibitions, actions, and projects in public and noninstitutional spaces in North Macedonia, New York, Greece, and Germany.

https://linktr.ee/zoricazafirovska

Artist statement:

my university education was quite classical, individualistic and conservative, so I constantly try to avoid the formal expression that imposes it. In contrast, my cultural and artistic upbringing is informal, which I am continuously developing.

It took me a long time to call myself an artist, to admit that art is a very large part of my identity, which, in different time periods, was and still is quite fluid.7 About the art that i create, I can acknowledge with certainty that it is intertwined with work and care, which are essential for my practices and my very existence.

At a time of deep socio-economic inequality, being an artist is certainly a privilege, regardless of whether and how secure or precarious one’s social role is, and regardless of whether and how many professions and roles one has to fulfill in order to be an artist.34 Awareness is important for fulfilling the artistic role and creating art, as well as socio-cultural responsibility.121214

As consumerism and hyperproduction is growing exponentially, i do avoid creating objects as works of art and increasingly try to develop non-material practices, as well as moderately participate in residences and projects of other artists and collectives.1315161920

Organizing a serious solo exhibition in North Macedonia is not easy; state institutions and the educational system are very inert and conservative, funds and conditions are more than constrained, in any sector, and therefore, in defiance, i increasingly prefer to collaborate with people with whom we can jointly improve the quality of the programs being implemented.21

As an artist and cultural worker, i am a member of several initiatives and organizations and collaborate with individuals, festivals and institutions, in an attempt to develop sustainable artistic practices, togetherness and community building, as well as connecting and developing programs for young artists, independently and within the non-governmental cultural sector.19

In North Macedonia and throughout the world, most cultural institutions, museums and galleries predominantly support male artists and there is definitely a big gap in opportunities for ethnic minorities, different genders, and women. In recent decades, although these institutions still present women as objects, the number of women working in culture has been increasing and they have the opportunity to improve the conditions. Consequently, art and culture lately is being done with care, maintenance, and the invisible and unpaid labor of women is seen more, often resulting in (un)realized potential and “balance” in professional, social and private life. In culture or out of it, women, regardless of their social and financial status, are increasingly dealing with stress, emotional and physical alienation from work and family, often suffering from exhaustion and inability to take care of themselves, despite their immense efforts to build a comfortable environment for their loved ones, colleagues and collaborators.11

In early 2012, as an attempt of the women’s artistic association, the artistic initiative MOMI was formed together with: Ana Ivanovska, Kristina Hadzieva, Maja Kirovska, Marija Sotirovska, Tatjana Ristovska and Hristina Zafirovska. Together, we presented individual or joint works, keeping diaries of personal, intimate, social and momentary insights that we share with each other, which include interventions in the works of the members, as well as involving the audience in exhibition and presentation of ideas, works, etc. The exhibitions, although often depoliticized, i think are important for presenting closeness, intimate and sometimes opposite female perspectives, issues and practices.1119

In my opinion, feminism and its advocates are too focused on aligning social and gender roles in most societies, but are insufficiently aware of the oppression, control and exploitation that exists over the entire living world, the earth, the water, and even the sky and air.567810 In contrast, the ecological feminism expands its range of representation and action, therefore, in addition to gender equality and the questioning of non-patriarchal or nonlinear structures, it includes and respects the entire living world and the environment, respects its organic processes, uses collaborations, rhizome sharing, forgotten knowledge and the knowledge of the elderly, to develop relationships based on understanding, solidarity, community and coexistence.914151618

i do believe that all art is political, even when it is at the level of decoration created by apolitical artists and placed in private homes or collections. i strongly take that art should be constantly questioned and redefined, and must not be commodified and represented as a mere object that can be hung on a wall, placed on a shelf or pedestal. i think it is very important to separate art from the products of the creative industries and artificial intelligence, regardless of whether it is created in a system in which there is an art market.

The text is a result of the invitation by Ivana Vaseva 2025 and the final version of the statement was edited in collaboration with her.

1Image: 99% Natural, 2006-2007, installation and long term action of collecting samples and human hair exhibited at the Cultural Centre Magaza, Bitola, photo Zorica Zafirovska

2Image: Promotion of the research book Pocketpedia of Human Trafficking in the 21st Century and exhibition of drawings at Magor Book Café, 2008, photo Tomislav Georgiev. More on: https://arhiva.zaum.mk

3Image: Welcome on board and 5 min. video drilling to 20000 ft at MALA GALERIJA – Skopje, made from photos from a drilling well – a visual story about work and stay on Ensco 72 gas platform, curated by Ivanka Apostolova, realized with the support of Bojan Ivanov, 2011, photo Zorica Zafirovska. More on https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1969913937797&type=3

4Image: Temporary-positional reexaminations, 2016, clips from self-recorded videos during work on the Noble jackup rig in the North Sea north-east waters of Scotland, United Kingdom, exhibited November 2022, at CAC Mobile Gallery, Skopje, at the group exhibition "Instruments of power - The worker and workers’ rights in conditions of global economic crisis" curated by art historian Angela Vitanovska. Video still Zorica Zafirovska. Event: https://fb.me/e/3jDn7wYr6  catalog: https://issuu.com/ivanakjsa020Y

5Image: I am abused, 2015, installation at "8th edition of the Skopje urban stories - Temporary spiritual remediation" - changing the collective memory of the city of Skopje, curated by Ana Frangovskа, organized by DLUM, photo Velimir Zernovski installation, 300cm x 100cm x 40cm, steel plate, steel wires, duvet filling, cotton candy, food coloring, at walking area Macedonia street, Skopje city center. 


6Image: Behind the Red Ribbon, 2014, project as a part of “The Politicization of Debris”, an exhibition of works by Kristina Bozhurska and zorica zafirovska at SIA gallery, curated by Nada Prlja

7Image: Define and redefine yourself, 2011, Series of painted forms, Acryl on mds board

8Image: Border crossing, 2016, video and installation exhibition, Gallery Idio, Brooklyn, New York, curated by Nataša Prljević with the support from Montana Simone, photo Natasha Prljevic. More on https://residencyunlimited.org/programs/border-crossing-zorica-zafirovska/

9Image: Personal/Impersonal, 2015, project, Serious Interest Agency Gallery, composed of works from the past 3 years on different social topics, photo zorica zafirovska . More on https://seriousinterestsagency.com/zorica-zafirovska

10Image: Under the Sun or How Deep is Our Need, 2015, project consisting of video and augmentative art exhibited at the the Gallery of the Faculty of Fine Arts, Skopje, in a joint interactive project "Like a Snowball..." together with the audience and the MOMI initiative, photo Zorica Zafirovska. Video editing: Angela Manevska. More on https://www.facebook.com/7momi

11Image: Unspoken Embroideries, 2014-2016, embroidered bedsheet, framed embroidery at "The Event of a Thread: Global Narratives in Textiles" at the Museum of Contemporary Art - Skopje organized by ifa (Institut für Auslandsbeziehungen) and MoCA - Skopje, and curated by Susanne Weiß, Inka Gressel, and Jovanka Popova, photo Maja Janeva Ilieva. More on msu.mk

12Image: Spaces of placelessness, 2018, solo exhibition at o.T. Projectarium, project space, Berlin, curated by Elena Veljanovska, with the support of Ivana Sidjimovska, photos Ivana Sidjimovska. More on https://otprojectspace.wordpress.com/2018/09/25/spaces-of-placelessness/

13Image: Gallery of the Ephemeral, Removed, Discarded, Lost and Found, 2019, project/ installation at the gallery of the Youth Cultural Centre, Skopje

14Image: Grow me, Water me, Caress me, 2020, project and video documentary, supported by Lokomotiva, Skopje, photo Sofia Grigoriadou Editing and visual support: Angela Manevska, Transcript: Marija Kovacheva, Narrator: Živko Grozdanoski link: https://www.lokomotiva.org.mk/the-video-grow-me-water-me-caress-me-by-zorica-zafirovska-now-available-with-english-subtitles/ https://youtu.be/InOR1_6G7Eo 


15Image: Exhibition "Invisibility of Presence", 2022, Kavadarci Gallery Museum curated by Biljana Tanurovska-Kjulavkovski, photo Zorica Zafirovska, Gallery: https://www.flickr.com/photos/143801298@N08/albums/72177720303675791 https://youtu.be/zh3oBjdTOoI

16Image: Tea and community talks, 2023, participatory performance in New Oerlikon Park, Zürich as part of the program "Coexisting: beyond frames and borders - Switzerland / North Macedonia”/ festival PERFORMANCE REIHE NEU-OERLIKON for performance art in public space, co-curated by Maricruz Peñaloza and Biljana Tanurovska-Kjulavkovski, photo Markus Goessi

17Image: On the edge, 2022, performance within Dramaturgies in the landscape project later - Air Vishnji Residence curated by Kristina Todoroska Petreska

18Image: A Tour of Discontent, 2023, work in a form of 5 videos and a narrative tour within Landscape of Anxiety project by MoCA Skopje curated by Tihomir Topuzovski and Ivana Vaseva, photo Maja Janevska-Ilieva Narrator and guide: Simona Dimkovska; Cinematographers: Nino Ninoski, Kiril Shentevski, Dejan Todorovski and Sasho Petrovski; Editor: Andrej Risteski. More on https://msu.mk/exhibition/11155/

19Image: Corners of Intimacy, 2023-2024, Video and installation with variable dimensions, Collective authorship within “In Constant Motion” group exhibition in SCS Center Jadro, photo by Zorica Zafirovska

20Image: Sprouting branches opening gates, 2024, a port fragment from a private house on “Kole Nedelkovski” street, across  72 ”Ilinden” Boulevard, part of the  project "(Re)Collecting Architecture" by Kristin Wenzel, an exhibition of the research workshop at Private Print Studio, photo Zorica Zafirovska. More on https://www.facebook.com/photo/fbid=927394252724486&set=a.463135069150409

21Image: Why Bostanie?, 2024, National Gallery “Mala Stanica” Skopje, an educative and discursive project developed in collaboration with the community garden Bostanie, a project by the Green Ark, pupils of the primary school “Kole Nedelkovski” and the National Gallery “Mala Stanica”, curated by Aleksandra Zinevska – Vilić

зорица зафировска е уметница, културна работничка и работничка, родена во Скопје, Југославија. Дипломирала на Факултетот за ликовни уметности при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“, а од 2022 година е на магистерски студии на истиот факултет. Во периодот од 2011 година, таа е неуспешна магистерка по културни студии на Институтот за општествени и хуманистички науки „Евро-Балкан“. Работи на општествено-политички теми, како што се трговијата со луѓе, бездомништвото, конзумеризмот и екологијата, преку создавање специфични, временски просторни инсталации, мали акции, соработки и волонтерски практики. таа силно верува во заедништво и посветува време, љубов и енергија во градењето платформи за различни заедници и идеи. Од 2008 година е членка на Ф.Р.И.К. (Формација за развој на иницијативи во културата) и една од селекторките на дел од видео програмата на ФРИК фестивалот. Соосновачка на Aрт И.Н.С.T.И.T.У.T.,  уметнички колектив и проектен простор воден од уметници во 2009 година, а заедно со шест членки на истиот ја соосноваат иницијативата „МОМИ“ во 2011 година. Во 2013 година го иницирала Постор, уметнички проект во приватен простор во Скопје и истата година станала членка на Јадро – Здружение на независна културна сцена. Во 2014 година беше избрана на отворениот повик за млади уметници на галеријата „Агенција за сериозни интереси“. Во 2016 година ја добила наградата за млад/а визуел(е)/на уметни(к)/чка  „ДЕНЕС“ на Центарот за современи уметности – Скопје и ФРУ – Факултет за работи што не се учат. Таа работи мултидисциплинарно и има реализирано над 20 самостојни изложби, мали акции и проекти во јавни и неинституционални простори во Северна Македонија, Њујорк, Грција и Германија.

Изјава на уметницата

моето факултетско образование беше доста класично, индивидуално и конзервативно, затоа постојано се обидувам да се ослободам од формалниот израз кој го наметнува. За разлика од тоа, мојата културна и уметничка надоградба е неформална, и сè уште ја градам.

Долго време ми требаше да се наречам себеси уметница, да си признаам дека уметноста е многу голем дел од мојот идентитет, кој во различни периоди бил и сè уште е флуиден.7 За уметноста која ја создавам, со сигурност можам да кажам дека е испреплетена со работата и грижата, кои се важен дел од моите практики и самото мое постоење. 

Во време на зголемена социо-економска нееднаквост, да се биде уметни(к)ца е привилегија, без разлика дали и колку неговата/нејзината општествена улога е сигурна или прекарна и без разлика дали и колку професии и улоги треба да исполнува за да биде уметни(к)ца.34 Свесноста е важна за исполнување на уметничката улога и создавање на уметничкото дело, како што и општествено-социјалната и културолошката одговорност е дел од тоа.121214

Да се организира сериозна самостојна изложба во Северна Македонија, не е едноставно; државните институции и образовниот систем се многу инертни и конзервативни, средствата и условите се повеќе од ограничени, во кој било сектор, затоа, како одбивање на сето ова, сè почесто претпочитам да соработувам со луѓе со кои заеднички можеме да го подобриме квалитетот на програмите кои ги спроведуваат.21

Како уметница и културна работничка сум членка на повеќе иницијативи и организации и соработувам со поединци, фестивали и институции, со кои се обидуваме да развиваме одржливи уметнички практики, заедништво и градење заедници, како и поврзување и развивање програми за млади уметници, самостојно и во рамки на невладиниот културен сектор.19 

Во Cеверна Mакедонија и во светот, повеќето културни институции, музеи и галерии претежно  поддржуваат мажи уметници и дефинитивно има голема разлика во можностите за жените, различните родови и етнички малцинства. Во последните децении, иако во овие институции жените сè уште се претставени како објекти, сè повеќе се зголемува бројот на жени кои работат во културата и имаат можност да го променат тоа. Следствено, уметноста и културата се создава со внимание и грижа, а невидливиот и неплатен труд на жените станува сè повеќе видлив иако често резултира со (не)реализиран потенцијал и „баланс“ во професионалниот, социјалниот и приватниот живот. Во културата или надвор од неа, жените без разлика на нивниот социјален и финансиски статус сè повеќе се справуваат со стрес, емоционално и физичко отуѓување од работата и семејството, често страдаат од исцрпеност и неможност да се грижат за себе и покрај нивниот неизмерен труд да градат удобно опкружување за нивните блиски, колеги и соработници.11

Во почетокот на 2012 година, како обид за женско уметничко здружување е соосновањето на уметничката иницијатива MОMИ составена од: Ана Ивановска, Кристина Хаџиева, Маја Кировска, Марија Сотировска, Татјана Ристовска и Христина Зафировска. Заедно се претставувавме со индивидуални или заеднички дела, кои вклучуваат интервенции во делата на членките, водење дневници на лични, интимни, социјални и мигновени сознанија, кои ги споделуваме меѓу себе, како и вклучување на публиката во изложување и презентација на идеи, дела, итн. Изложбите, иако често деполитизирани, мислам дека се важни за претставување на блискоста, интимните и не толку заеднички женски перспективи, проблематики и практики.1119

Во време на конзумеризам и хиперпродукција сè помалку работам на создавање објекти како уметнички дела и сè повеќе се обидувам да развивам нематеријални практики, како и одмерено се вклучувам и во проекти на други уметници и колективитети.1315161920

Мое мислење е дека феминизмот и неговите застапни(ци)/чки се премногу фокусирани на порамнување на социјалните и родовите улоги во некои општества, но се недоволно свесни за опресијата, контролата и експлотацијата која постои и над целиот жив свет, земјата, водата, па и небото и воздухот.567810 Наспроти тоа, еколошкиот феминизам го проширува својот дијапазон на застапување и делување, затоа покрај родовата еднаквост и преиспитувањето на непатријархалните или нелинеарни структури, го вклучува и почитува целиот жив свет и средината, ги почитува неговите органски процеси, користи соработки, ризомско споделување, заборавено знаење и знаењето на постарите, за да развива односи кои се темелат на разбирање, солидарност, заедништво и соживот.914151618 

Верувам дека секоја уметност е политичка, дури и кога е на ниво на декорација создадена од аполитични уметници и сместена во приватни домови или колекции. Силно верувам дека уметноста треба постојано да се преиспитува и редефинира, не смее да биде комодифицирана и претставува многу повеќе од објект кој може да биде закачен на ѕид, ставен на полица или постамент. Мислам дека многу е важно уметноста да се издвои од продуктите на креативните индустрии и вештачката интелигенција, без разлика дали е создадена во систем во кој постои пазар на уметнички дела. 

Текстот е резултат на поканата од Ивана Васева 2025 и конечната верзија на изјавата е уредена во соработка со неа.

1Слика: 99% Природно, 2006-2007 година, инсталација и акција на собирање примероци човечка коса во Културниот центар „Магаза“, Битола, фото Зорица Зафировска

2Слика: Промоција на публикацијата „Џебна енциклопедија за трговија со луѓе во 21-виот век“ и изложба на цртежи во кафе-книжарницата „Магор“, 2008 година, фото Томислав Георгиев. Повеќе на https://arhiva.zaum.mk

3Слика: Добредојдовте на платформата... и петминутно видео откоп до 20000 стапки во МАЛА ГАЛЕРИЈА - Скопје, направено од фотографии од бушотина - визуелна приказна за работата и престојот на платформата за гас Ensco 72, курирано од Иванка Апостолова, реализирано со поддршка од Бојан Иванов, 2011 година, фото Зорица Зафировска. Повеќе на https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1969913937797&type=3

4Слика: Временско-позициони преиспитувања, 2016 година, исечоци од лични видеа снимени за време на работата на платформата Noble Jackup во водите на Северното Море, североисточно од Шкотска, Обединетото Кралство, изложени во ноември 2022 година во Мобилната галерија на Центарот за современа уметност – Скопје, на групната изложба „Инструменти на моќта – Работникот и работничките права во услови на глобална економска криза“, курирана од историчарката на уметност Ангела Витановска. Видео стил Зорица Зафировска. Настан: https://fb.me/e/3jDn7wYr6  каталог: https://issuu.com/ivanakjsa020Y

5Слика: Злоупотребен/а сум/сме, 2015 година, изложба 8. издание на скопски урбани приказни -  „Привремена духовна ремедијација“ - промена на колективната меморија на градот Скопје, курирана од Ана Франговска, организирана од ДЛУМ, фото Велимир Жерновски инсталација, 300cm x 100cm x 40cm, челична плоча, челични жици, полнило за душеци, шеќерна волна, прехранбени бои, изложено на шеталиштето на улица „Македонија“, центар на градот Скопје.

6Слика: Зад црвената лента, 2014 година, проект во рамки на изложбата „Политизација на остатоците“, изложба на дела од Кристина Божурска и Зорица Зафировска во галерија СИА, кураторка Нада Прља

7Слика: Дефинирај се и редефинирај се себе си, 2011 година, Серија насликани форми, акрил на медијапан плоча 

8Слика: Преминување на границите, 2016 година, изложба на видео и инсталација, галерија „Идио“, Бруклин, Њујорк, кураторка Наташа Прљевиќ, со поддршка од Монтана Симон, фото Наташа Прљевиќ. Повеќе на https://residencyunlimited.org/programs/border-crossing-zorica-zafirovska 

9Слика: Лично/Нелично, 2015 година, проект, Агенција за сериозни интереси (SIA), составен од дела од изминатите 3 години на различни општествени теми, фото Зорица Зафировска. Повеќе на https://seriousinterestsagency.com/zorica-zafirovska/

10Слика: Под сонцето или колку е длабока нашата потреба, 2015 година, проект кој се состои од видео и аугментативна уметност изложен во Галеријата на Факултетот за ликовни уметности, Скопје, во заеднички интерактивен проект „Како снежна топка...“ на иницијацијата Моми за вмрежување заедно со публиката, фото Зорица Зафировска. Монтажа на видео: Ангела Маневска. Повеќе на https://www.facebook.com/7momi

11Слика: Неизговорени везови, 2014-2016 година, везен чаршав, врамен вез како дел од изложбата „Настан од една нишка: Глобални наративи во текстил“ во Музејот на современа уметност - Скопје, организирана од Институтот за меѓународни односи во културата (ИФА) и МСУ-Скопје, а курирана од Сузан Вајс, Инка Гресел и Јованка Попова, фото Маја Јанева Илиева. Повеќе на msu.mk

12Слика: Простори на бездомност, 2018 година, самостојна изложба во галеријата o.T. Projectarium, Берлин, текст од Елена Велјановска, со поддршка од Ивана Сиџимовска, фото Ивана Сиџимовска. Повеќе на https://otprojectspace.wordpress.com/2018/09/25/spaces-of-placelessness/

13Слика: Галерија на ефемерното, отстранетото, отфрленото, изгубеното и повторно најденото, 2019 година, инсталација во галеријата на Младинскиот културен центар, Скопје

14Слика: Порасни ме, навади ме, погали ме, 2020 година, проект и видео-документ, поддржан од Локомотива, Скопје, фото Софија Григориаду. Монтаќа и визуелна поддршка: Ангела Маневска, транскрипт: Марија Ковачева, наратор Живко Грозданоски линк: https://www.lokomotiva.org.mk/the-video-grow-me-water-me-caress-me-by-zorica-zafirovska-now-available-with-english-subtitles Видео: https://youtu.be/InOR1_6G7Eo

15Слика: Изложба „Невидливост на присуството“, 2022 година, Музеј галерија Кавадарци, курирана од Биљана Тануровска-Ќулавковски, фото Зорица Зафировска. Галерија:  https://www.flickr.com/photos/143801298@N08/albums/72177720303675791 видео: https://youtu.be/zh3oBjdTOoI

16Слика: Чај и разговори, 2023 година, партиципативен перформанс во New Oerlikon Park, Цирих, како дел од програмата "Coexisting: beyond frames and borders - Switzerland / North Macedonia” / фестивал PERFORMANCE REIHE NEU-OERLIKON за изведувачка уметност во јавен простор, ко-куриран од Марикруз Пењалоза и Биљана Тануровска-Ќулавковски, фото Маркус Геси

17Слика: На работ, 2022 година, перформанс во рамки на проектот „Драматургии во пејзажот“ - Air Vishnji Residence, куриран од Кристина Тодороска Петреска.

18Слика: Тура на незадоволство, 2023 година,  дело во форма на 5 видеа и наративна тура во рамки на проектот „Пејзаж на вознемиреност“ на Музејот на современата уметност - Скопје, куриран од Тихомир Топузовски и Ивана Васева, фото Маја Јаневска - Илиева Нараторка и водичка: Симона Димковска; Сниматели: Нино Ниноски, Кирил Шентевски, Дејан Тодоровски и Сашо Петровски; Монтажер: Андреј Ристески. Повеќе на https://msu.mk/exhibition/11155/ 


19Слика: Агли на интимност, 2023-2024 година, видео и инсталација со променливи димензии од колективно авторство како дел од „Во постојано движење“ групна изложба во КСП-Центар Јадро, фото Зорица Зафировска

20Слика: Расцветани ветки отвараат порти, 2024 година, фрагмент од порта на приватна куќа на улица „Коле Неделковски“, наспроти булевар „Илинден“ бр. 72, дел од проектот "(Re)Collecting Architecture" на Кристин Венцел, изложба од истражувачка работилница во PrivatePrint Studio, фото Зорица Зафировска. Повеќе на https://www.facebook.com/photo/?fbid=927394252724486&set=a.463135069150409

21Слика: Зошто Бостание?, 2024 година, „Национална галерија „Мала станица“ Скопје, едукативен и дискурсивен проект развиен во соработка со општествената градина „Бостание“, проект на Зелената арка, ученици од основното училиште „Коле Неделковски“ и Националната галерија „Мала станица“, куриран од Александра Зиновска-Вилиќ